Zondag hadden we een extra training in de dojo met een tweetal gasten die schieten volgens de Zenko traditie van Kanjuro Shibata. Na het voorschieten door leden van onze dojo werd er door de gasten tezamen met Gabriëlle een sharei uitgevoerd in de Zenko traditie. Interessant was het hierbij om te kijken naar de overeenkomsten en de verschillen tussen de stijlen.
Binnen de Japanse en Internationale federatie zijn er kleine verschillen in stijlen van scholen. Denk hierbij aan het voor (Shomen uchiokoshi) of naast (Shamen uchiokoshi) het lichaam heffen van de boog, en het uitstappen in één of twee keer. Begin vorige eeuw zijn er binnen de federatie een aantal generieke stijlen ontwikkeld die op elkaar afgestemd zijn zodat kyudoka's samen en zonder verstoring in een ceremonie kunnen schieten.
De Zenko school is niet aangesloten bij de Japanse federatie en is daarmee niet 'gesynchroniseerd' met de stijlen van de Japanse bond. Dat wil niet zeggen dat het geen kyudo is, het is simpelweg een andere tak van dezelfde boom. Sterker nog, degenen die echt willen kijken zien meer overeenkomsten dan verschillen. Behalve de zichtbare verschillen in de uitvoering zijn er ook verschillen in de manier van lesgeven en mentaliteit van beoefening. Zo kent de Zenko school bijvoorbeeld geen hiërarchische structuur met leraren, kent geen graden toe aan beoefenaars en er wordt meer het accent gelegd op zen.
Binnen de krijgskunsten hebben we een begrip genaamd Shoshin, de geest van de beginner. Dit houdt in dat je jezelf moet openstellen voor nieuwe dingen met enthousiasme van een beginner en zonder vooroordelen. Je open stellen voor een andere stijl zonder daar over te oordelen is dus een vorm van Shoshin. Accepteren dat er verschillen zijn en de ander vrij laten in de beoefening daarin hoort daar dan natuurlijk ook bij.
De training bestond dan ook voornamelijk uit het observeren van elkaar en het uitwisselen van gedachten rondom Kyudo. Daarmee leer je van de ander, maar ook over jezelf en je eigen manier van Kyudo beoefenen. Vaak doen we wat we qua instructie krijgen van onze leraar zonder ons af te vragen wat daar de achtergrond van is. Het zien van de verschillen en ze daarna begrijpen is dan ook een belangrijke les. We kijken hiermee dan ook terug op een hele leuke gezamenlijke training en willen onze gasten bedanken voor hun aanwezigheid. Hopelijk kunnen we deze in de toekomst nog een keer herhalen.