Kyudo is een traditionele Japanse krijgskunst en daar hoort een traditionele manier van lesgeven bij. Je leert door te kijken naar een leraar of hogere gegradueerde (mitori keiko) en gaat het dan na doen. De leraar corrigeert je, legt mogelijk wat uit en je doet het opnieuw. Keer op keer weer. En elke keer wordt het misschien net ietsjes beter. Het is een langdurig proces, maar wel noodzakelijk. Soms wordt het vergeleken met het slijpen van een diamant. Je kijkt naar een steen en ziet alleen de ruwe steen. Na het kloven zie je de eerste ruwe vorm die daarna wordt geslepen en door middel van polijsten steeds mooier en duidelijker wordt. Het eindresultaat is heel mooi, maar je hebt er zeer veel geduld voor nodig om zover te komen.
Bij Kyudo is het ook zo dat je moet voelen wat je doet en hoe je staat. Een leraar kan je vele malen corrigeren, maar als je het verschil niet voelt dan kom je niet veel verder. Daarom hebben we een grote spiegel in de dojo zodat je af en toe kunt spieken, Recentelijk hebben we een nieuw technisch hulpmiddel toegevoegd. Bij de makiwara zijn een aantal camera’s opgehangen die aangesloten op een laptop een synchroon beeld geven vanuit verschillende hoeken. Je kunt jezelf dan van voor, boven en opzij zien. Je ziet dan wat je doet en hoewel dit soms confronterend is, kan je er ook heel veel leren. Sommige Kyudoka’s zeggen dan ook na het zien van de beelden ‘oh, doe ik dat’. De laptop kan het filmpje met een vertraging afspelen zodat je continue kunt schieten en na je schot kunt kijken. We kunnen de beelden ook opnemen en synchroon vanuit verschillende hoeken laten afspelen. Waar nodig kunnen we lijnen of andere objecten toevoegen. Het filmpje geeft dan een mooi beeld van hoe je schiet. En als je jezelf dan wil controleren dan hangen er in de dojo de tekeningen uit de kihon waarop staat hoe het zou moeten.
De traditie is belangrijk, maar nieuwe hulpmiddelen kun je gebruiken als het helpt. Het gaat bij Kyudo zeker niet alleen om de techniek, maar wel om onszelf elke keer te verbeteren en dan helpt het soms om jezelf een keer kritisch te bekijken op een beeldscherm.